Lotte van der zanden uit Eindhoven
Ecologisch leven gast-blog! Wij zijn benieuwd hoe onze gasten denken over de Footprint die ze achterlaten op onze aarde en we vragen om dat met ons ‘allemaal’ te delen.
In dit ecologisch leven blog kunnen we leren van onze gasten hoe we zuinig en ecologisch leven. Op naar een duurzaam leven
Een goed excuus om met de fiets te gaan: goed om even te bewegen en frisse lucht in te ademen! Lotta van der Zanden
Onze gast deze week heten we van harte welkom
Ik ben Lotte van der Zanden ben 32 jaar en ik woon in EIndhoven. Ik werk als social media adviseur.
Je kunt me vinden op: instagram
Mijn hobby is fotografie
Als je een ander beroep zou ‘moeten’ kiezen wat zou dat dan zijn?
Het social media bureau wat ik samen met een collega draai specialiseert zich al in duurzame klanten, maar graag zou ik nóg verder verduurzamen in mijn werk. Dat wil zeggen; werk waarmee ik meer duurzame impact kan maken, meer mensen tegelijkertijd kan bereiken en echt voor verandering kan zorgen in de huidige maatschappij.
De politiek is niets voor mij, maar werken bij een duurzaam adviesorgaan zoals Milieucentraal lijkt me een prachtige manier om van mijn passie mijn werk te maken.
Doe jij er iets aan om je (ecologische) voetafdruk te verkleinen en wil je dit met ons delen?
Je kunt beter vragen, wat doe je níet om je voetafdruk te verkleinen, dan zijn we veel sneller klaar! Er zijn wel een paar gebieden waarop ik echt tot uitersten ga, en een daarvan is alleen nog tweedehands spullen kopen (zelfs cadeau’s).
Hiermee begon ik toen ik leerde uit Babette Porcelijn’s boek de Verborgen Impact; het kopen van nieuwe spullen is de meest milieuvervuilende gewoonte van de Nederlanders. Er liggen al zoveel spullen ongebruikt te wachten op een bestemming dat ik geen nieuwe grondstoffen wil verspillen aan meer productie van goederen.
Als je het één dag voor het zeggen zou hebben, welke maatregel richting de burger die een positieve invloed op het milieu zou hebben voer je dan in?
De belangrijkste maatregel waar we als samenleving echt een groot verschil mee zouden maken is als we de ‘true price’ gaan betalen voor de spullen en het voedsel dat we kopen.
Een prijs waarin naast winst, loon en de inkoop van grondstoffen óók de milieuimpact van de productie, het vervoer én de afvoer van goederen wordt meegerekend.
Zo zouden we als samenleving bepaalde producten zoals vlees weer gaan zien als luxeproducten in plaats van dagelijkse kost.
Kun je voorbeelden noemen van duurzame producten die je onlangs hebt aangeschaft?
Wat mij betreft zijn er weinig duurzame gelabelde producten die daadwerkelijk duurzaam zijn in vergelijking met gewoon minder consumeren (of voor tweedehands te gaan).
Toch heb ik in de afgelopen 5 jaar wel een aantal producten gekocht die ik andere duurzamelingen zou aanraden: wasbare luiers, een menstruatiecup, zonnepanelen, een sedumdak
Vind je dat je genoeg doet als het gaat om duurzaam leven?
Nee en ik vraag me af of er ooit een punt komt dat ik dat gevoel wel zal hebben. Wij als rijke westerlingen hebben zelfs als we zuinig omgaan met grondstoffen nog steeds zulke grote voetafdrukken dat we meerdere aardes nodig zouden hebben als iedereen zo zou leven als wij.
Ik zit na een jaar hard werken inmiddels gelukkig in de buurt van één aarde (gemeten via de rekenhulp van www.mijnverborgenimpact.nl) en ik troost mezelf met de gedachte hoeveel stappen ik al heb gezet, en hoeveel ruimte voor verbetering er tegelijkertijd nog over is.
Als het gaat om ‘groener leven’ hoe kunnen we dat meer creëren vind jij?
Ik ben groot fan van tegels eruit, plantjes erin. Er is al zoveel bestrating op de wereld en dat kleine stukje natuur wat tuinbezitters beheren zou zoveel mogelijk moeten kunnen ademen.
Dat maakt het leven niet alleen groener, maar je zorgt ook voor betere afvoer van regenwater, een lagere temperatuur in de zomer en meer vlinders, vogels en andere dieren in je tuin. Kritisch kijken dus, of je die tegels in je tuin echt nodig hebt en of er niet iets anders kan liggen zoals houtsnippers of gras.
Wat is je grootste ergernis, in het dagelijks leven, dat een negatieve invloed heeft op het milieu?
In het dagelijks leven erger ik me vooral aan het onnodige autogebruik van anderen. Van “fietsen duurt te lang” tot “anders krijg ik de boodschappen niet mee”; autorijders lijken altijd een goed excuus paraat te hebben om met de auto te gaan terwijl het vooral een kwestie van gewenning is.
Waar grijp je altijd het eerst naar, de autosleutels of de fietssleutels? Ik heb juist altijd wel een goed excuus om met de fiets te gaan: goed om even te bewegen en frisse lucht in te ademen, makkelijk met parkeren en aan mijn kids het goede voorbeeld geven!