Mirjam Looij uit Burgh Haamstede
Verduurzaam je leven op een tempo wat je vol kunt houden.
Mirjam Looij
Ecologisch leven gast-blog!
Wij zijn benieuwd hoe onze gasten denken over de Footprint die ze achterlaten op onze aarde en we vragen om dat met ons ‘allemaal’ te delen. In dit ecologisch leven blog kunnen we leren van onze gasten hoe we zuinig en ecologisch leven. Op naar een groener leven!
Onze gast deze week heten we van harte welkom,
Hallo ik ben Mirjam Looij en ben 33 jaar jong en woon voor nu in Burgh Haamstede
Ik ben intern begleider en stamgroepleider op een Jenaplan school
Mijn hobby’s zijn: volleyballen, wandelen in de natuur, lezen, handletteren
Ik ben te vinden op: Instagram
Hoe ziet je ideale Droomplek eruit, en heb je die al gevonden?
Eén van de redenen waarom we in een tiny house zijn gaan wonen was het verlangen om dichter bij de natuur te leven. Momenteel staan we met ons tiny house op een prachtige tijdelijke locatie tussen de fruitbomen.
Onze kippen kunnen hier vrij rondscharrelen en er zijn genoeg eetbare planten om ons heen te vinden. Een droomplek dus. Voor de toekomst lijkt het mij fantastisch om met meerder tiny house bewoners een community te vormen met een grote moestuin en wellicht een voedselbos.
Als je een ander beroep zou ‘moeten’ kiezen wat zou dat dan zijn?
Ik haal veel plezier en voldoening uit mijn baan in het onderwijs. Als ik iets anders zou willen doen zou ik een tijdje helemaal niet willen werken om erachter te komen wat nog meer bij mij zou passen.
Doe jij er iets aan om je (ecologische) voetafdruk te verkleinen en wil je dit met ons delen?
2 jaar geleden gooiden mijn man en ik het roer om en lieten een zelfvoorzienend tiny house bouwen. Ons leven veranderde hierdoor compleet.
Sinds we in een tiny house wonen stel ik mezelf veel vaker de vraag; Wat heb ik, wat hebben wij écht nodig? Wat hebben ik nodig aan kleding? Wat hebben wij écht nodig aan elektriciteit? Welke spullen hebben we nodig? Wat hebben wij nodig om van rond te komen?
Het leven in een tiny house dwingt mij ertoe om zuiniger en bewuster te leven en dat zie ik daarom als de grootste winst. Het is een leven met minder comfort maar waar je automatisch een tevredener en dankbaarder mens van wordt.
Het betekent zuinig omspringen met de elektriciteit die we krijgen door middel van onze zonnepanelen, je behoefte doen op een composttoilet waar we 100 liter drinkwater mee besparen per dag maar de bak ook 1 keer per maand legen.
Het betekent veel minder kleding shoppen maar enorm blij zijn als je een kledingstuk gevonden hebt waar je specifiek naar op zoek was. Het is bewust boodschappen doen bij een lokale boer en zoveel mogelijk groente en fruit uit het seizoen halen.
1,5 jaar geleden maakte ik de stap om vegetariër te worden en een paar maanden daarna besloot ik voor onbepaalde tijd niet meer te vliegen. Momenteel doe ik mee aan de #nobuychallenge wat betekent dat er het komende half jaar geen (tweedehands) kleding wordt gekocht.
Het doel; Meer inzicht krijgen in mijn koopgedrag en de kledingstukken die ik heb nog meer leren waarderen. In juni kwam mijn boek Bewuster leven uit waarin je meeneem naar mijn zoektocht naar een eenvoudiger leven.
Hier deel ik (nog meer) verhalen maar ook mijn worstelingen en inzichten en geef ik handvatten voor een bewuster leven met een positieve en soms christelijke insteek.
Als je het één dag voor het zeggen zou hebben, welke maatregel richting de burger die een positieve invloed op het milieu zou hebben voer je dan in?
Afgelopen herfst liepen mijn man en ik de Mullertrail in Luxemburg. Na een etappe van 18 km konden we gratis, tot onze verrassing, terug met het openbaar vervoer naar het dorp waar we onze tocht waren gestart.
Luxemburg is het eerste land waar iedereen vanaf februari 2020 gratis gebruik mag maken van het OV. Wat mij betreft worden wij het tweede land.
Kun je voorbeelden noemen van duurzame producten die je onlangs hebt aangeschaft?
Naast de wekelijkse boodschappen (het liefst zo lokaal mogelijk) en de hoognodige/duurzame toiletartikelen probeer ik zo weinig mogelijk spullen te kopen. We hebben alles wat we nodig hebben hier in ons tiny house en dat past precies.
Vind je dat je genoeg doet als het gaat om duurzaam leven?
Ik streef ernaar om mijn ecologische footprint stap voor stap te verkleinen. Dat gaat misschien minder snel als dat ik graag zou willen maar door mijn leven stapsgewijs te verduurzamen houd ik het, ook in de toekomst, vol.
Ik stel mezelf dan ook regelmatig de vraag; Probeer ik te doen wat onmogelijk is? Of ga ik doen wat realistisch is?
Mijn tip; Verduurzaam je leven op een tempo wat je vol kunt houden.
Wat is je grootste ergernis, in het dagelijks leven, dat een negatieve invloed heeft op het milieu?
Ik erger me vooral aan de reclames van bedrijven die schaamte als tool gebruiken om mensen spullen te laten kopen. Van de nieuwste telefoon tot superfood en van kleding tot verzorgingsartikelen.
Veel reclames geven ons niet alleen een slecht gevoel over onszelf maar maken het ook bijna onmogelijk om ons duurzaam te gedragen. Aan ons de taak om het actief te herkennen en nog bewuster te consumeren.
Wat zou de belangrijkste boodschap zijn die je een kind zou willen meegeven als je dat nu op mocht voeden?
‘Genoegen nemen met genoeg’ is de quote waarmee de tiny-housebeweging in Amerika ontstond. Een zin die naadloos aansluit bij mijn diepe verlangen naar meer eenvoud in mijn leven. Wanneer heb je genoeg? Is onze maatschappij de maatstaf om genoeg te meten niet een beetje doorgeslagen?
Met als resultaat dat we regelmatig ongelukkig, ontevreden en ondankbaar zijn? Ik zou mijn kind graag het geluk van genoeg mee willen geven. Mijn vader is nog niet zo oud, maar als hij over zijn kindertijd vertelt merk ik hoe groot het verschil is tussen genoeg in 1970 en in 2020.
Zo had mijn vader bijvoorbeeld vier setjes kleding: één setje voor de zondag, twee voor doordeweeks en één om in te spelen. Kapotte kleding werd hersteld, te kleine kleding ging naar een broertje of zusje. Ik luister graag naar dit soort verhalen om alles weer beter in perspectief te kunnen zien.
Want uiteindelijk hebben we maar één stoel nodig om op te kunnen zitten. Hebben we aan één dikke jas genoeg als het koud is. Kunnen we maar één paar schoenen tegelijk aantrekken. Is één serviesset voldoende om te kunnen eten. Is er maar één pen nodig om notities mee te maken.
En is één mobiel (hoeveel jaar oud deze ook is) voldoende om bereikbaar te zijn. Ik stap graag uit die cyclus van meer, meer zodat tevredenheid en dankbaarheid (nog meer) in ons leven kunnen gaan schitteren.
Wat is jou boodschap, quote of levensmotto?
Een quote die mooi past bij bovenstaande tekst is;
Het geheim van geluk vind je niet in het zoeken naar meer maar in het genieten van minder.
Mirjam Looij-Butijn